Mieszane uczucia, kłębek myśli w głowie, ale decyzja podjęta: na TAK. I tak oto rozpoczynam pisanie bloga. Mam nadzieję, że nie będzie tu nudów, że będzie może smutno, ale optymistycznie. Bo wspaniałe jest życie! Szczególnie jak każdego ranka podchodzę do łóżeczka mojego Synka i widzę ten Jego najpiękniejszy na świecie uśmiech....
To o Nim będę pisała, o tym, jakim jest wspaniałym przykładem tego, że mimo kopniaków od losu, mimo, że jest ciężko, czasem nawet bardzo, zawsze znajdzie siłę na to, by się uśmiechnąć! Wiadomo, że dla każdej matki uśmiech jej dziecka jest najpiękniejszy. Nie będę się z tym sprzeczać :) Dla mnie uśmiech Krzysia jest nie tylko najpiękniejszym, ale jest czymś, co mnie przywołuje do pionu w chwilach zwątpienia, smutku. Jest skuteczniejszy od pocieszań w złych chwilach, jest najszybszym osuszaczem łez, jest bananem, który naprostowuje mi usta, gdy wyginają się w nieodpowiednią stronę, ba, jest mocniejszy od kopa w cztery litery :)
Mam na imię Magda. Krzyś jest moim synkiem, a tu będę zapisywać naszą historię.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz